Where is the love?
Zo’n tien jaar geleden was het liedje Where is the love van The Black Eyed Peas opeens op de televisie. Ik weet nog goed wanneer ik het voor het eerst hoorde, dat was op Gran Canaria. Mijn broertjes en ik waren dol op dat liedje, misschien omdat het tussen al het Spaans iets herkenbaars had, misschien vanwege het vraagteken in de videoclip of misschien vanwege de tekst… al betwijfel ik of ik die toen al kon verstaan.
Vandaag regende het wederom hard. Ik ben niet van suiker, maar toch verkoos ik de tram boven mijn fiets, met net als mij vele anderen. Mannen in pak, mannen in korte broeken, mannen op slippers. Vrouwen in jurkje, vrouwen in korte rokjes, vrouwen in broek. Witte mensen, gekleurde mensen, jonge mensen, oude mensen. Mensen met een bril, mensen met een gehoorapparaat, mensen met een Ipod. Mensen gekleed in zwart, mensen gekleed in kleur. Mensen met regenkleding, mensen met een paraplu, mensen die eruitzagen als natte katjes.
En daar… in die tram, in de stilte tussen twee liedjes van mijn Ipod, hoorde ik plots The Black Eyed Peas. Zomaar, na jaren in de vergetelheid herinnerde ik dat nummer. Niemand die het draaide, het was er gewoon in mijn gedachten.